قدس آنلاین: در پس رفتار اجتماعی نگهداری از حیوانات هدف توسط گروهی از هنرمندان، نه دفاع از حیوانات و محیط زیست که وجه خواهی و مطرح کردن خود آنها مطرح است؛ سلبریتیهایی که میخواهند با اینگونه رفتارها معروفیت بیشتری بدست آوردند.
رفتارهایی اینچنین از سوی سلبریتیها، جوانان و نوجوانان را نیز به این وجهخواهی و مطرح کردن خودشان به هر شکلی سوق میدهد. بنابراین اگر به لایههای زیرین چنین رفتارهای غریب و غیرعادی سلبریتیها توجه نشود، مطمئناً شاهد آثار سوء آن در جامعه خواهیم بود.
در مقابل حرکات غیرمتعارف سلبریتیها ما با دو نوع جامعه و گروه مواجهیم؛ یک گروه سنتخواه و سنتی که با چنین رفتارهایی مخالفاند و آن را مذموم میدانند و یک نوع جامعه دیگر که میتوان آنها را جامعه صوری نامید؛ جامعهای که در آن به ظاهر افراد توجه میشود. به گفته «پیتیریم سوروکین» استاد دانشگاه هاروارد، جامعه امروز یک جامعه صوری و یک جامعه حسی و مادی است؛ به عبارتی ظاهرتان شما را معرفی میکند و در نتیجه شئسروری در چنین جامعهای حاکم میشود.
یعنی افراد با اشیا، اموال و رفتارها و حرکاتشان میخواهند جلب توجه کنند. اینکه چرا فردی اتومبیل یک میلیاردی میخرد و یا چرا یک خانم در میهمانی زیورآلات خود را به رخ دیگران میکشد، همه این رفتارها نشانه شئسروری است. وقتی روابط جامعه به جای معنویگرایی به سمت صوری و حسی شدن حرکت کند، این ظاهر افراد است که مهم جلوه خواهد کرد و آن وقت مردم، دیگر به باطن شما توجه نمیکنند. در چنین جامعهای این قبیل کارهای سلبریتیها اهمیت مییابد و سایر مردم نیز اینگونه رفتارها را میپذیرند و تشویق میکنند.
در یک جامعه معنوی رفتارهایی اینچنین بهراحتی قابل پذیرش نیست. روزگاری در خطه خراسان، پهلوان اکبر خراسانی و افرادی همچون او به مردانگی و فتوت شهره بودند؛ اما امروز اینگونه نیست. عدهای توجه شان معطوف به این است که خالکوبی فلان سلبریتی یا اتومبیل او چیست. در نتیجه به قول سوروکین، جامعه امروز به اصطلاح حسی گرا و مادیگراست و تنها چیزی که برای افراد مهم تلقی میشود، مادیات است. در چنین جامعهای خودمحوری و خود مداری حاکم میشود؛ یعنی فرد تنها به خود میاندیشد و انسانها از یکدیگر دور میشوند و همدیگر را احساس نمیکنند و از حال و روز هم باخبر نیستند.
در چنین جامعهای، فرد به دنبال این است که خود را مطرح کند و بگوید من هستم و وجود دارم. یکی با در آغوش گرفتن شیر، یکی با نمایاندن خالکوبی، آن دیگری با اتومبیل گرانقیمت و یکی دیگر هم با زیورآلاتش خود را مطرح میکند.
در مقابله با این رفتارها، نقش نهاد آموزش و پرورش و تعلیم و تربیت و نهاد خانواده بسیار حائز اهمیت است. بالا بردن معنویات و افکار و اعتقادات ارزشی و هنجاری در جامعه و ارتقای گرایش جوانان به اسطورههای ملی و میهنی و فرهنگ اصیل ایرانی از نکاتی است که باید به آن توجه ویژه کرد.
در جامعهای که افراد به فرهنگ ملی خود بیاعتنا میشوند، مقصر اصلی، مسئولان و آموزش و پرورش هستند که اهتمامی بر شناساندن مفاخر به نسل جدید ندارند. تعلیم و تربیت محور اصلی برخورد با این کجرویهاست. اگر این فرهنگ غنی را به نسل جوان و نوجوان معرفی نکنیم اسطوره و راهنمای او رفتار هنجارشکنانه یک سلبریتی خواهد بود؛ موضوعی که برای جامعه مضر است و ضمن آنکه به فروریختن فرهنگ و ارزشهای دینی و ملی منجر میشود، جوان و نوجوان را بیگانهپرست میکند و به دامان بیگانه پناه میدهد.
نظر شما